Zwemmen hond

De meeste honden kunnen zwemmen. Zwemmen is ook goed voor de hond, het versterkt zijn spieren, remt gewrichtsslijtage (artrose) en zeewater helpt honden soms van huidontstekingen af.

Het is echter wel belangrijk dat je hond in schoon water zwemt. Om die reden is het makkelijk als je je hond van jongs af aan leert waar hij mag zwemmen, doe dit bijvoorbeeld door hem een commando aan te leren als hij mag gaan zwemmen.

Dit voorkomt dat je hond gaat zwemmen op plaatsen waar het gevaarlijk is en op tijden dat jij het liever niet wil.

Wanneer en waar moet je je hond niet laten zwemmen:

Bacteriebesmetting:

• Stilstaand water, hier is kans op bacteriegroei;
• Verkleuring van het water, dit kan op bacteriegroei, olie of filmachtige laagjes;
• Waar langs de kant waarschuwingsborden staan over de waterkwaliteit. Als je dode vissen of dode vogels ziet op de waterspiegel of in de omgeving van het water.

 

Andere gevaren:

• Te snel stromend water, er kan onderstroming zijn bij bijvoorbeeld grote rivieren, ook boten die daarin varen vormen een gevaar voor de hond;
• Steile oevers en gladde of scherpe stenen;
• Waterwild waar de hond achteraan kan zwemmen;
• Gebieden waar veel vissers zitten;
• Bij sluizen of gemaal;
• Afvoerbuizen van rioleringen en rioolwaterzuiveringsinstallaties;
• Zwemmen in een ruwe zee.

Op enkele van bovengenoemde punten ga ik hierna wat verder in.

Bacteriebesmetting: Welke schadelijke bacteriën komen zoal in water voor

Blauwalgen
Blauwalgen komen vooral in zoet, stilstaand water voor. Vaak zie je zomers in stilstaande plassen waarschuwingsborden staan met daarop “negatief zwemadvies i.v.m. mogelijk optreden van blauwalgen”.

Blauwalgen lijken drijvend aan de oppervlakte op een laagje olie, als de laag dikker wordt gaan de blauwalgen afsterven en vormt dan een groenachtige stinkende brei welke giftige stoffen produceert.

Botulisme
Herkenbaar aan dode vogels en dode vissen in en om het water. De ideale omstandigheid voor het aanmaken van gif door deze bacterie is een watertemperatuur tussen de 20 en 25 graden in een eiwitrijke en zuurstofarme omgeving, dus ieder ondiep, stilstaand water in de zomer is een potentiële infectiebron.

Legionellabacterie
De legionellabacterie komt voor in alle natuurlijke zoetwatersystemen. Hun aanwezigheid vormt pas een gevaar bij temperaturen tussen de 25 en 55 graden. Legionellabacteriën vormen kolonies als warm water lang stilstaat.

Andere gevaren

Te snel stromend water / onderstroming
Bij te snel stromen water en water met onderstroming kan de hond in de problemen raken omdat hij wordt meegezogen.

Steile oevers en scherpe stenen
Het is belangrijk dat de hond gaat zwemmen op plaatsen waar de oever geleidelijk afloopt, hierdoor kan de hond gemakkelijk in en uit het water komen. Let hierbij ook op dat er geen scherpe of gladde stenen liggen waar de hond zicht aan kan verworden.

Bij steile oevers dient de hond in het water te springen en kan dan op harde of scherpe dingen terecht komen die onder de waterspiegel liggen. Ook lukt het de hond moeilijk om een steile helling op te klauteren na een zwempartijtje.

Waterwild
Als er eenden of ander waterwild in het water zwemt is er de mogelijkheid dat de hond hier achteraan gaat zwemmen.

Hierdoor kan de hond vermoeid raken en misschien de kant niet meer halen.

Zwemmen in zee

Als je je hond in zee laat zwemmen moet je erop letten dat de golven niet te ruw zijn. Ook als er waarschuwingsborden staan die voor mensen gelden, gelden deze ook voor honden. Laat je hond er dan ook niet zwemmen.

Zorg er verder voor dat je hond niet teveel zeewater drinkt, dit is zout, dus niet goed voor de hond. Als hij daar teveel van drinkt kan hij er behoorlijk ziek van worden. Blijft de hond naar zeewater happen, haal hem dan uit het water.

Neem zelf voldoende water mee zodat je je hond kunt laten drinken, zo voorkom je dat de hond dorst heeft.